Jan Ramelow von Rahmel. Przedstawiciel niemieckiego rycerstwa napływowego z okolic
Lubeki, syn zmarłego w 1256 roku Egberta z Lesian (
Lassan) i Gerburgi, długie lata pozostawał w otoczeniu
Barnima I, po 1278 roku -
Bogusława IV.
Około 1280 roku, mając lenna w ziemi białogardzkiej i kołobrzeskiej biskupa Hermana, podobnie jak Borko II związał się ze stronnictwem pro brandenburskim i z synami z pierwszego małżeństwa od tej pory częściej przebywał w otoczeniu margrabiów
askańskich niż na Pomorzu. Przed 23 marca 1281 roku poślubił Mirosławę, wdowę po drugim kasztelanie kołobrzeskim
Kazimierzu Świętoborzycu, potem osiadł w dobrach białogardzkich (Lipie), gdzie żył do 1302 roku.
Ramlewo było w średniowieczu ramlewskim lennem rodziny Rahmel, która dała temu miejscu nazwę. W XIII wieku pojawia się Erbertus Ramel, najpierw w Lassan. Jego wnuk Johannes Ramelow (1267 – 1303) zaliczał się do szlachetniejszych wasali Pomorza,
Neumarku i
Księstwa Rugii. Był on założycielem
zamku w Ramlewie.
W 1319 roku – wymiera panująca na Pomorzu
dynastia Brandenburgii. Książęta Pomorscy korzystają z okazji i zrzucają zwierzchnictwo Brandenburgii.
Dynastia askańska.W 1330 roku uznają się lennikami Biskupa Kamieńskiego.
Zamek Ramlewski nie mógł długo pozostać w posiadaniu rodu Rahmel, ponieważ 3.03.1322 roku książęta
Otton I i
Warcisław IV zeznali, iż wszystkie dobra i zamek w Ramlewie stanowiące lenno rodu, muszą być zwrócone
biskupom kamieńskim -
Księstwo Pomorskie - z powodu odstępstwa od wiary, których dopuścili się wcześniejsi wasale.
Ludwig Wilhelm Brüggemann donosi w kronikach, że zamek dostał się w ręce rodziny Adebahr.
Ludwig Wilhelm Brüggemann donosi w kronikach, że zamek dostał się w ręce rodziny Adebahr. Odtąd Ramlewo (Ramelow) stanowiło część władztwa świeckiego biskupów kamieńskich, które obejmowało okolice Kołobrzegu Koszalina i Bobolic. Około 1530 roku Caspar Adebahr był ostatnim właścicielem Ramlewa ze swojego rodu. Majątek po nim zmienił właścicieli poprzez zaślubiny jego córki Scholastyki (Sofii) z Jakobem von Guntersberg, który był członkiem rodu von Blankenburg. Ród ten, z małymi przerwami, władał posiadłością Ramlewo przez kilka wieków. Na załączonej mapie z 1550 roku, autorstwa Sebastiana Münstera, możemy sobie wyobrazić jak wyglądało sąsiedztwo Ramlewa w XVI wieku. Tereny Księstwa Pomorskiego obfitowały w zamki, pałace, folwarki i grody.
